Türkçe Öğreniyorum ("I'm learning Turkish") from TRT

Türkçe Öğreniyorum (I'm learning Turkish) is the name of a podcast from TRT Radio that seems to be aimed at Turks and Turkic people in other countries aimed at giving them a good command of standard Turkish. It's a great podcast, as far as I know the only one of its kind that explains everything in 100% slow and clear Turkish. That makes it quite easy to transcribe and I think I'm going to append explanations in Japanese and Korean since the word order is the same and those two languages don't have quite enough Turkish learning material online just now. I might do it in English too. I'm still thinking over the format but in the meantime I'll put the content of the first podcast in this post. Here is the page with links to the other podcasts.

(Edit: The link to the mp3 was removed so I've uploaded it to YouTube here)



And now the content:

Türkçe öğreniyorum.

İyi günler, sevgili dinleyenlerimiz. Bugünkü konumuz Türkçede soru biçimleri.

Türkçede soru ya mı, mi, mu, mü edatlarıyla, ya da soru kelimeleriyle yapılır. Soru edatları önceki kelimeye bitişik yazılmaz, ayrı yazılır. Bir nesnenin ne olduğunu anlamak için soru sorarız. Sorudan soruya olumlu veya olumsuz cevap veririz. Mı soru edatıyla oluşturduğumuz sorulara olumsuz cevap veriyorsak, değil kelimesini kullanırız. Ayrıca, soru edatından sonra gelen ekler soru edatına bitişik olarak yazılır. Şimdi, işlediğimiz konuyu birkaç örnekle pekiştirelim.

A: Bu kitap senin mi?
B: Evet. Bu kitap benim.
B: Hayır. Bu kitap benim değil. Arkadaşımın.

A: Şu gelen senin amcan mı?
B: Evet. O benim amcam.
B: Hayır. O benim amcam değil.

A: Her gün kitap okuyor musun?
B: Evet. Her gün mutlaka kitap okuyorum.
A: Hayır. Bazen okuyamıyorum.

A: Bugün Hakan'ı gördün mü?
B: Hayır. Hiç görmedim.

Şimdi yapacağımız konuşmayı soru edatlarının kullanımına dikkat ederek dinleyeniz.

Bir telefon konuşması.

A: Ahmet Bey ile görüşebilir miyim?
B: Ahmet Bey mi?
A: Orası Ahmet Bey'in evi değil mi?
B: Hayır. Ahmet Bey'in evi değil.
A: Telefon numarınız sekiz yüz otuz iki yirmi otuz dört mü?
B: Hayır. Değil.
A: Özür dilerim. Numarayı yanlış çevirdim. İyi günler.
B: İyi günler.

A: Bu kitap mı?
B: Evet. Kitap.
A: Şu çiçek mi?
B: Hayır. O çiçek değil. Ağaç.
A: Bu pantolon mu?
B: Evet. Pantolon.
A: Şu silgi mi?
B: Evet. O silgi.
A: Bu gazete mi?
B: Hayır. O gazete değil. Dergi.

A: Affedersiniz. Ahmet Bey ile görüşmek istiyorum.
B: Ahmet Bey mi dediniz?
A: Evet.
B: Türkçe öğretmeni olan Ahmet Bey mi?
A: Evet. Türkçe öğretmeni.
B: Kıvırcık saçlı, değil mi?
A: Evet. Kıvırcık saçlı.
B: Orta boylu, değil mi?
A: Evet. Orta boylu.
B: Gözleri yeşil renkli, değil mi?
A: Tam yeşil değil. Ela galiba.
B: Evet. Olabilir. Hafif kiloluydu, değil mi?
A: Evet. Zayıf değil. Biraz kilolu.

A: Ahmet Bey gözlüklüydü, değil mi?
B: Evet. Gözlüklü.
A: Sarı saçlı, değil mi?
B: Hayır. Sarı saçlı değil. Siyah saçlı.
A: Uzun boylu, değil mi?
B: Evet. Uzun boylu.
A: İki çoçuğu var, değil mi?
B: Hayır. Bir kızı var.
A: Özür dilerim. Şizin bahsettiğiniz Ahmet Bey benim tanıdığım Ahmet Bey değil. Size yardımcı olamayacağım. İyi günler.
B: İyi günler.

Şimdi de aşağıdaki metni soru edatlarının kullanımına dikkat ederek dinleyiniz.

Selin'in kedisi.

Selin'in bir kedisi var. Adı Pamuk. Selin bazen Pamuğu okula getiriyor. Pamuk pek sakin bir hayvan değil. Çok yaramaz. Evde Pamuğun yatağı var. Ama hiç bir zaman yatağında uyumuyor. Selin'in ayaklarını seviyor. Sık sık Selin'in ayaklarının arasında uyuyor. Selin bu durumdan hiç şikayetçi değil. Çok memnun. Çünkü kışın Selin'in ayakları hiç üşümüyor. Ama yazın Selin kedi istemiyor. Çünkü hava çok sıcak. Peki, sizin kediniz var mı? Varsa, siz kedinizden memnun musunuz? Sizi duyar gibi. Yoksa siz Selin gibi kedinizden memnun değil misiniz? Sizlere bol kedili günler.

Türkçe öğreniyorum.

Edit: Thanks to Hypocrisy from the unilang forums for the corrections.