Türkçe Öğreniyorum ("I'm learning Turkish") from TRT: Fourth lesson

Done transcribing the fourth one today. This one is about tenses - past, future and present - and is quite good aside from one part in the middle where the girl's voice is suddenly a lot quieter than the announcer's. I think I'll correct that part before I upload it to YouTube in the next few days.

Thanks once again to Hypocrisy at Unilang for some corrections.

Listen to the mp3 here, and here's the main page with all the rest of the lessons available on TRT's site.

Edit November 19 2008: Looks like the mp3s are either down or being moved, so I've uploaded the episode to YouTube here:





Türkçe Öğreniyorum.

İyi günler, sevgili dinleyenlerimiz. Bugünkü konumuz fiillerde zaman.

Şu ana kadar gördüğümüz kelimeler canlı ve cansız varlıkların isimleri, ya da varlıkları niteleyen ve belirten isimlerdir. Bu kelimeler, bir haraketi anlatmaz. Oysa her dilde olduğu gibi Türkçe'de de varlıkların yardımıyla hareket eden bir eyleme anlatan kelimeler vardır. İşte bu kelimelere fiil, başka bir ifadeyle eylem diyoruz. Fiil, varlıkların yaptıkları işleri zamana, biçime, ve kişiye bağlayarak anlatan kelimelerdir. Zaman, eylemin yapılmakta olduğunu, yapıldığını, veya yapılacağını haber veren süredir. Eylemin yapılmakta olduğu süreye şimdiki zaman diyoruz. Eylemin yapılmış olduğunu bildiren süreye geçmiş zaman, eylemin yapılacağını gösteren süreye ise gelecek zaman diyoruz. Bunlar, Türkçe'deki üç ana zamandır.

Bugünkü programımızda şimdiki zamanla cümle oluşturma konusunu ele alacağız. Şimdiki zaman genellikle eylemin konuşma anında yapılmakta olduğunu, ya da yapılmaya başlanacağını bildirir. Şimdiki zaman eki '-yor'dur. Lütfen, okuyacağımız parçadaki şimdiki zaman eklerine dikkat ediniz.

Ben her sabah erkenden kalkıyorum. Kahvaltıdan önce, biraz spor yapıyorum. Duştan sonra kahvaltımı hazırlıyorum. Çünkü ben tek başıma yaşıyorum. Ailemden çok uzakta oturuyorum.

Şu cümlelerdeki şimdiki zaman eklerine dikkat ediniz.

Şu an, ders çalışıyorum.

İşe her sabah yürüyerek gidiyorum.

Kurs on gün sonra bitiyor.

Her akşam ders çalışıyorum.

Ben Türkçe öğreniyorum.

Şimdiki zamanla bir cümle kurmak istediğimiz zaman, fiilin kök ya da gövdesine 'yor' eki getiririz.

Kardeşim çok yaramaz bir çocuk. Hiç söz dinlemiyor. Evdeki her şeyi kırıyor. Babam bazen çok kızıyor ve ona bir şeyler söylüyor. Ama o hiç aldırış etmiyor. Ve yine yaramazlık yapıyor.

Arkadaşlık.

Merhaba. Benim adım Alper.

Merhaba. Benim adım Kaan.

Nasılsınız?

Teşekkür ederim. İyiyim. Siz nasılsınız?

Ben de iyiyim. Nerelisiniz?

İzmir'liyim. Siz nerelisiniz?

Ben Ankara'lıyım. Ne iş yapıyorsunuz?

Öğrenciyim. Lisede okuyorum. Siz ne iş yapıyorsunuz?

Ben de öğrenciyim. Üniversitede okuyorum.

Nerede oturuyorsunuz?

Küçükesat'ta oturuyorum. Siz nerede oturuyorsunuz?

Ben Gazi Osman Paşa'da oturuyorum. Hafta sonunda neler yapıyorsunuz?

Hafta sonunda ders çalışıyorum, müzik dinliyorum, gazete okuyorum, televizyon seyrediyorum, spor yapıyorum, bilgisayarda oyun oynuyorum, arkadaşlarıma telefon ediyorum, bazen mektup yazıyorum. Siz neler yapıyorsunuz?

Ben resim yapmayı çok seviyorum. Onun için resim yapıyorum. Bazen arkadaşlarla birlikte sinemaya gidiyoruz. Bazen de arkadaşlarla futbol, ya da basketbol oynuyoruz. Sonra, evde televizyon izliyorum, veya roman okuyorum.

Sigara içiyor musun?

Hayır, içmiyorum. Sen içiyor musun?

Hayır, ben de içmiyorum. Sigara ve içkiyi sevmiyorum.

Kardeşin var mı?

Evet. Bir kardeşim var. Dokuz yaşında, ilk okula gidiyor. Senin kardeşin var mı peki?

Evet. Benim de bir kardeşim var. O beş yaşında, ve henüz okula gitmiyor. Ben her sabah okula servisle gidiyorum. Okulda çok arkadaşım var. Biz kantinde oturup, çay veya kahve içiyoruz, sohbet ediyoruz. Sonra, derse gidiyoruz.

Biz de genellikle üniversitenin kantininde yemek yiyoruz. Bazen de lokantaya gidiyoruz.

Annen çalışıyor mu?

Evet. Annem çalışıyor. Annem öğretmen. O çocukları çok seviyor. Senin annen de çalışıyor mu?

Evet. Benim annem de çalışıyor. O doktor. Her gün hastaneye gidiyor.

Ben şimdi eve gidiyorum. Yarın görüşmek üzere. Hoşça kal.

Güle güle. Tanıştığımıza çok memnun oldum.

Ben de memnun oldum.