Baku-Tbilisi-Ceyhan pipeline from the Turkish Wikipedia: Part 4

Time for part 4. Here's part 2 and part 1, and part 3. The disclaimer about the translation is on part 1. Don't forget this is Wikipedia so be sure to double check everything.

Azerbaycan’ın Ermenistan’la yaşadığı problemler yüzünden, Bakü – Ceyhan boru hattının güzergahı Gürcistan üzerinden geçerek uzamış ve toplamda 1760 kilometreyi bulmuştur.

Because of Azerbaijan's problems with Armenia, the pipeline's taxiway between Baku and Ceyhan extended through Georgia for a total of 1760 kilometres.

(Note: To check the distance if it had gone through Armenia I checked the distance from Baku to Mersin (a city a bit farther from Ceyhan because no pipeline can go exactly as the crow flies), which comes to a total of 1381 kilometres. Here's the site I always use to calculate distances.)

Kullanılacak boruların çapları, Azerbaycan’dan başlamak üzere üç ülke içinde sırasıyla; 105, 115 ve 85 santimetre olacaktır. Yıllık 50 milyon ton kapasitesi olması beklenen hattın üzerinde 7 pompalama istasyonu bulunacak. Boru hatlarında en stratejik yerler pompalama istasyonları.

The diameter of the pipeline starting from Azerbaijan and going through the three countries is 105, 115, and 85 cm. There are going to be 7 pumping stations with an expected capacity of 50 million tons per year. The pumping stations are the most strategic locations along the pipeline.

(note that this part and some other parts after are in the future tense, so it was written before the pipeline started)

Boru hattının kendisine zarar vermek hem daha zor hem de meydana gelecek muhtemel bir hasar hızlı bir şekilde onarılabiliyor. Fakat pompalama istasyonlarından birinin devre dışı kalması demek, boru hattından uzunca bir müddet faydalanamamak anlamına geliyor. Bu yüzden pompalama istasyonları çok sıkı bir koruma altında bulunduruluyor.

Not only is damaging the pipeline more difficult, but any possible damage that happens can be repaired quickly. However having one of the pumping stations out of use would mean that the pipeline could not profit for a long period of time. Because of this the pumping stations are under very tight security.

BTC’ın planlanan toplam maliyeti 3 milyar dolar. Fakat bu rakamın 4 milyara kadar çıkabileceği tahmin ediliyor. BTC’ın ortaklarına baktığımızda ise şöyle bir tabloyla karşılaşıyoruz. ADPŞ %45, BP Amoco %25, Unocal %7,48, Statoil %6,37, ENI Agip %5 ve TPAO %5 paya sahipler. Ceyhan’dan ilk petrol sevkiyatı, 2006 yılının mayıs ayı içinde gerçekleşti.

The total planned cost of the BTC is 3 billion dollars. However, it is guessed that it could cost 4 billion dollars. This is the picture that comes up when looking at the shares of BTC's partners. SOCAR (ADPŞ) has 45%, BP Amoco 25%, Unocal 7.48%, Statoil 6.37%, ENI Agip 5% and TPAO 5%.

Hazar bölgesindeki ispatlanmış petrol miktarı yaklaşık 34 milyar varil. Tahmin edilen ise 270 milyar. 2010 yılında bölgede günde 3,7 milyon varil petrol üretimi yapılacağı tahmin ediliyor. Topraklarında pek petrol bulunmayan Gürcistan da transit geçişten pay alarak ekonomisine ciddi katkılarda bulunmayı tasarlıyor. İlk beş yıl için varil başına 12 cent alacak olan Gürcistan, sonraki 10 yıl için 14, ondan sonraki dönem için ise minimum 17 cent geçiş ücreti almaya hak kazanacak.

The Caspian Sea region has proven petrol reserves of 34 billion barrels, with estimates at 270 billion. It is estimated that in 2010 the region will produce 3.7 million barrels of oil a day. Even Georgia which has no oil is envisioning itself taking an important part in the economy through receiving of transport fees. During the first five years Georgia will receive 12 cents per barrel, 14 cents per barrel for the next 10 years after that, and will have the right to a minimum of 17 cents per barrel after that transported through the country.